042

Witajcie! 

Dziś parę zdjęć zrobionych na spacerkach. Jednego w czwartek z chłopakiem, drugiego samemu w piątek. Jak to bywa, szału nie ma, ale mi się nawet podobają. pierwsze dwa najbardziej, choć w sumie idealne nie są:) 

Dziś dużo pisać nie będę, ale chyba czas zrobić małą przerwę w blogowaniu (nie w robieniu zdjęć). muszę, trochę pomyśleć, przemyśleć parę spraw, pozmieniać co nieco. Myślę, że ten czas jest na to najlepszy. Gdy pogoda sprzyja, gdy słońce daje nadzieję. Gdzie ptaki, zwierzęta i rośliny dają chwilę do refleksji nad własnym życiem. Bo przecież to ludzie mogą pochwalić się najlepszym życiem, w końcu mamy wszystko, a jednak wiele można nauczyć się od otaczającej  nas przyrody. Albo od dzieci... Co sprawia, że dzieci są takie prawdziwe? Nie oceniają jak dorośli, nie skazują na straty, kochają i lubią bezwarunkowo. Są radosne, ciepłe i mają tyle życia... A gdy zaczynają dorastać, ludzie wpajają im, że to tamto jest dziwne, nie można tego tolerować i ich myślenie się zmienia, nie są już tak niewinni i przyjaźni. Mimo, że możemy wychować ich na dobrych ludzi, myślenie zostaje. Stereotypy, przyklejanie łatek, ocenianie po wyglądzie... XXI wiek... Mało kto jest teraz tak niewinny, jak dziecko patrzące na Ciebie z wielkim uśmiechem mimo, że Cię nie zna powie "Dzień Dobry" i pobiegnie dalej... 

Pozdrawiam:)

FanPage

Udostępnij ten post